i rasha?uju se od vreline na pašnjaku. Hladna voda Vrela, kako meštani zovu i vrelo i kratku re?icu, izbija iz pe?ine pod brdom Borje, na padinama ?emernice.

Do pre pola veka ili koju godinu više Vrelo je pokretalo kamenje ?erdana vodenica pored puta i Urvine kojom je oticala re?ica, posle Bursa?a najkra?a desna pritoka Tisovice. Izme?u škole osmoljetke i crkve posve?ene prazniku Blagovesti 1963. godine je, uz podršku „Limskih HE”, podignuta brana za jezero male hidroelektrane.

Posle vreline u paši - pojilište na Vrelu

U knjizi „Limske hidrolektrane” (Beograd, 2010) dr Slobodan V. Ristanovi? navodi da je izgra?ena betonska brana visoka metar i po, dovodni kanal dug 397 metara i metalni cevovod od 97 metara sa turbinom hidrocentrale. Akumulacija na nadmorskoj visini od 1. 070 metara, mogla je da primi 1. 500 kubika vode, „što ?e sa minimalnim dotokom od 70 litara u sekundi biti dovoljno za rad ovog malog postrojenja”.

Seljaci ka